De eerste dagen

Inmiddels ben ik alweer 5 dagen in Perth. Het gaat echt snel!

Donderdagochtend om 2.00 ben ik aangekomen en daar opgevangen door Auke en Grace (de vrienden uit Nederland die hierheen zijn geëmigreerd). De reis was goed, behalve op Bali werd ik opgehouden. Wat bleek? Ik moest een visum kopen, alleen maar omdat ik Indonesisch grondgebied betrad. En dat terwijl ik er maar maximaal 2 uren zou zijn! Overal stonden Indonesische mannetjes die mij allemaal een andere kant op stuurden. Tegelijkertijd stonden overal rijen mensen te wachten op hun visum of hun stempel of hun bagagecheck. Ik wist dat ik binnen 2 uren weer in het vliegtuig moest zitten. Het schoot echt niet op! Gelukkig kwam ik een man tegen die mij wilde helpen. Hij heeft me als een gek door de massa mensen geloodst en bij de goede balie gebracht. Waar ik vervolgens te horen kreeg dat de bagage waarschijnlijk (nog) niet in het goede vliegtuig zat. Na een poosje zenuwachtig te hebben gewacht, kwam een andere man op me af lopen om me te vertellen dat de bagage er nog niet was, maar dat hij hoogstpersoonlijk ervoor zou zorgen dat mijn bagage erin kwam. Ik kon het me eerlijk gezegd nog niet voorstellen, maar ik dacht ik ga nu, dan zie ik wel of mijn bagage er is. En ja, het was er in Perth. Al met al gelukt!

Donderdagavond leerde ik Vanessa kennen, mijn gastvrouw, zij stelde voor om bij Cottesloe beach fish&chips te gaan eten. Goed idee, bij zonsondergang aan het strand ons eten op eten! Heerlijk!

Het is vandaag trouwens 35 graden, de afgelopen dagen maar (!) 28, dus dat is mooi om in te komen. Nu moeten we weer even bikkelen, gelukkig heeft mijn huis airco.

Ondertussen is het maandag en ben ik naar een Nationaal park geweest dat Yancep heet. Koala's en kangaroos sliepen daar, we waren daar overdag dus dan zijn deze beesten niet actief. Gelukkig heb ik nog een paar gezien die in actie waren en juist die heb ik op de foto kunnen zetten.

Kings Park is een prachtig park waar vanuit je de skyline van Perth kunt bekijken, maar ook uitzicht hebt op de Swan River. Het is ongelooflijk hoe groot deze rivier is! Hoe breed en lang. Het water is niet heel mooi blauw, maar mooi om er zo dichtbij te zijn. Woensdag staat een dag gepland waarbij ik met een groep Nederlanders op een zeiljacht wedstrijd ga varen op de Swan River! Daar heb ik al helemaal zin in! Ze varen hier heel veel wedstrijden. Zaterdag reden Vanessa en ik langs een aantal Yacht clubs en onder een boom zat een man op een tuinstoel met een map op zijn schoot. Een auto stopte om te zeggen dat hij nog crew voor de wedstrijd nodig had. Wij liepen langs en hij vroeg of wij die middag crew wilden zijn. Ondertussen kwam er weer een andere auto langs. Zo werkt dat dus daar. Het zag er zo grappig uit 1 man onder een boom, op tuinstoel met map maar wachten totdat er mensen langskomen voor de wedstrijden. Gelukkig heb ik mijn boot al geregeld.

Voor de rest ben ik rustig op zoek naar een baan. De zeilscholen zijn we bij langs gegaan. Wie weet komt daar wat uit. Al is het wel zo dat ik eerst een aantal testen moet doen die bij een zeilschool uitkwamen op 800 AUD. Duur! We gaan het zien.
Misschien gaat IBM nog wat worden, hier heb ik een telefoonafspraak voor staan.
Ook mijn vrijwilligerswerk wordt een stukje duidelijker. Ik ben naar de kerk geweest waar het allemaal om gaat. Heb mensen ontmoet, kring gevolgd en aangegeven dat ik graag bezig wil met 'vision into action'. Ik denk dat dit ook binnen week gaat lopen. Gisteravond was ik bij een kring, waarbij allerlei jonge mensen zitten. Leuk om hun te ontmoeten!

Een paar dingen die verschillen met NL:
- Het wordt al vroeg donker (19.30) en gaan vroeg slapen, maar ook tussen 6 en 7 staan ze al op.
- Rond 8.00 AM is het al bijna even druk op het strand als later op de dag.
- Ze vragen altijd 'how are you?' terwijl ze direct doorlopen en niet eens het antwoord afwachten, terwijl ik vergeet antwoord te geven omdat ik aan het nadenken ben over hoe het eigenlijk met me gaat :P
- Hier zijn zoveel Nederlanders, ongelooflijk! Of mensen hebben Nederlandse wortels of zijn zelf Nederlands. Hoeveel mensen een woordje nederlands kunnen, echt bizar. Dan hoor je woorden als: aardigheidje of ontbijtkoek. Daarom voelt het hier ook als thuis.
- Iedereen is zo gastvrij! Ik kan overal aansluiten en iedereen wil je dingen laten zien of thuisbrengen
- Het is zo warm! Mensen blijven hier binnen omdat het zo warm is, terwijl mensen in Nederland binnen blijven omdat het koud is of regent.
- De was is hier binnen 15 minuten droog.
- Je mag hier alleen op gezette tijden water voor de tuin gebruiken of de wasmachine, omdat er een tekort aan water is.

Al met al heb ik het naar mijn zin hier, vergeet als ik aan het skypen ben soms de Nederlandse woorden al (toch Hendrik? ;)) en ik denk in het Engels. Fijn is dat!

Hoop dat het in Nederland ook snel zomer wordt, zon is heerlijk.

Tot de volgende keer!