Middenin het Aussies daily life

En dat is het! Ik ben namelijk niet op stap geweest de afgelopen maand, maar heb me vooral gericht op het me thuis voelen en op het investeren in vriendschappen. Dat is me vrij goed gelukt, al zeg ik het zelf ;)

Het is bijna mijn leven in Groningen geworden. Ik ben blij als ik even een dagje 'vrij' heb en alleen ben, zodat ik alle indrukken kan verwerken, want dat zijn er nogal wat!

De afgelopen 3 weken waren lekker druk, onverwacht... Het begon allemaal met een afspraak met een zakenman (business consultant), die ik had laten weten dat ik erover nadacht om een eigen bedrijfje op te zetten (ook voor een deel om hem geïnteresseerd te maken voor een gesprek: misschien had/wist hij een baantje?). En prompt wilde hij de volgende dag afspreken. We hebben 2,5 uur zitten praten en hij is me nu soort van aan het coachen om mijn eigen bedrijfje op te zetten. Hij heeft me 'getest' hoe ik mijn zaken aanpak, wat ik heb gedaan, wie ik ben, waar mijn passies liggen, waar ik goed in ben. Dus dat is een verhelderende tijd geweest tot nu toe. We zijn nu bezig om te bedenken hoe ik ga verkopen wat ik kan bieden. Mijn passie is Team Transformation, ben ik achtergekomen, ik weet wat ik kan bieden, nu nog de juiste manier van presenteren. Het idee was om het hier te starten, maar de tijd tikt door en door, dus ik denk dat ik het meeneem naar NL en dan eens ga kijken hoe en of ik het daadwerkelijk ga beginnen. Interessant allemaal!
Uit dit contact zijn ook veel telefoontjes met mogelijke werkgevers gekomen, maar het heeft niks opgeleverd...

Verder ben ik ongeveer op hetzelfde moment in contact gekomen met de 'Volunteer Taskforce' van Perth. Deze organisatie telt 60 betaalde krachten en 500 vrijwilligers. Ze verschaffen services, zoals gardening, 'meals on wheels' en shopping, aan ouderen voor een heel laag bedrag zodat zij langer thuis kunnen blijven wonen. Ik zelf zit hier 2 dagen op kantoor, admin taken te doen. Het is niet heel uitdagend werk, maar het is voor een goed doel en daarnaast zit ik op een kantoor met 25 dames (!). De organisatie loopt heel goed, iedereen tevreden, dus ook dat interesseert me. Ik heb al met ouderen line dance gedaan vorige week en we hebben een feest voor de opening van het nieuwe gebouw gehad. Dus ik pik ook de leuke dingen mee! Het enige nadeel is dat ik zeilen hiervoor heb moeten in leveren, maar goed, het is ook gaaf om dit mee te maken!

De bijbelstudie op zondag blijft doorgaan. Ik voel me er steeds meer thuis en ik merk dat ik van betekenis daar voor hun kan zijn, maar ik leer ook superveel van hun. Mooie balans. Als ik terug ga naar NL ga ik hun zeker missen.... En daarnaast heb ik een 3 tal mensen van de groep zien groeien naar Christen en ze hebben 2 weken geleden laten weten dat ze Jezus willen volgen in hun leven. Dat is prachtig, want dat is waar de bijbelstudie/kerk op gericht is. Dat geeft me veel energie.
Op woensdagavond doe ik nog steeds bijbelstudie met net afgestudeerden. Dit blijft minstens even interessant, ook met hun bouw ik een relatie op. Zij vragen me steeds vaker om uit eten te gaan of een stuk te wandelen. Fijn!

Mijn vrijwilligerswerk bij de kerk, waarvoor ik hier heen kwam heeft ook zijn doel bereikt. Inmiddels heb ik een rapport van mijn interviews gemaakt en de kerkleiders advies gegeven wat mensen nodig hebben. Ik ben in contact met Nigel, de kerkleider, wij hebben gekeken waarin ik hun kan helpen bij het invoeren van sommige ideeën, zoals vrouwenbidgroepen opzetten, hem scherp houden in dat hij de leden betrekt bij zijn plannen en een plan bedenken voor de dienst die 1x per maand gehouden wordt. Dit zijn dingen waar de leden erg mee geholpen zouden zijn. Het gaat allemaal lekker door!

Een poos terug ben ik met Tom en Iin (zie foto) naar een football match geweest. Nee, het is geen voetbal, het is football. Daar zijn ze nogal scherp op :P. Het was machtig mooi! Ik hou van dat ruige, het is een combi tussen voetbal en rugby, maar ik vind dit dynamischer, want je kunt op meerdere manieren punten maken en je mag ongeveer alles doen om dat voor elkaar te krijgen. Alleen deze keer was het wel een hele ruige wedstrijd; 2 mensen werden met een nekblessure het veld afgetogen om linea recta naar het ziekenhuis gebracht te worden.... Tja, dat gebeurt regelmatig schijnt. Tof om deze Australische sport mee te maken. Eer zijn veel mensen jaloers dat ik geweest ben, maar zij nog nooit! Ze zijn hier allemaal enorm fan van Freo. Dus ik werd gehuld in een paarse sjaal van Freo! Het stadion zat bomvol, daar kan ik van genieten. De sfeer was goed, alhoewel we enorm verloren 40 tegen 120 punten. Geen ruzies tussen supporters. Al met al een mooie ervaring.

Sinds 3 weken ga ik ook naar een language school op zaterdagochtend. Veel mensen zeggen/denken: wat doe jij daar nou? Je Engels is al zo goed! Dat denk ik zelf soms ook wel, maar dit is een gratis les om de leraren te laten oefenen in lesgeven. Ik zit in een klas die onder mijn niveau is, maar hoger is er niet. Toch is het leuk om heen te gaan, vaak mag ik de anderen aan mijn tafel het Engels uitleggen, wat mij weer helpt in mijn Engels. Ik leer daar mensen kennen vanuit Taiwan, Brazilië, Bangladesh, Hongarije. Ieder heeft weer een ander verhaal. Fijn om daar in contact mee te zijn. Ik ben al zo gewend aan de Aussies om me heen, dat ik het niet meer gewend ben om toeristen zoals ikzelf te ontmoeten. Grappig toch?

Zwemmen heb ik opgepakt om lekker te sporten, dat doe ik na de language school op zaterdag. In een groot buitenbad, tot nu toe heeft de zon altijd geschenen en was het heerlijk relaxed baantjes trekken.
Binnenkort ga ik met een ander NLs meisje, wat ik afgelopen week heb leren kennen, op jazz dance. Ben benieuwd hoe dat gaat zijn!

Afgelopen weekend ben ik nog op pad geweest met Vanessa naar de Swan Valley. Daar kun je chocola, nougah, wijn, kaas en koffie proeven. Daarnaast ook prachtige uitzichten met wijngaarden (zie foto's). Apart om weer de toerist uit te hangen, ik voel me nu echt een Aussie. Misschien komt dat ook wel omdat ik nu voor 7 weken een auto ter beschikking heb, want 2 vrienden zijn nu op vakantie in Europa! Het is heerlijk om overal in de auto heen te gaan, dat scheelt me zoveel tijd en het geeft een vrij gevoel. Mijn Aussie life is nu bijna compleet ;)

Over 1,5 week komt Esther met haar vriendin, daar heb ik superveel zin in! En ook ben ik aan het aftellen naar het moment dat Hendrik en ik elkaar in Sydney gaan ontmoeten op 6 augustus. De tijd gaat snel! En ik geniet nog steeds.

Nog een paar feiten over Aussies:
- Op de basisschool krijgen kinderen les in 'vissen'. Het werkt zo: op een grasveld moeten ze in een rij met een hengel staan en zo goed mikken dat hun dobber op een bepaald punt uitkomt! Bizar toch?
- Aussies zitten geregeld, bijna altijd, met hun jas aan in de woonkamer. Ze houden hun jas voor buiten, werkelijk de hele avond aan, onder het eten, gesprekken etc....
- 'Dodgy' is een heel normaal woord. Je kunt het gebruiken als: dodgy car, dodgy person etc. Het betekent iets als 'vreemd'.
- Je hebt hier in de supermarkt Coles, een afdeling waar NLse spullen als hagelslag, beschuit en NLse koekjes te koop zijn
- Hier zijn enorm veel Aussies met Engelse achtergrond, naast NLse achtergrond. Het schijnt dat na de wereldoorlogen, NLders en Engelsen aan de westkust van Aussie zijn neergestreken en daar tot op de dag van vandaag nog zijn
- Aboriginals zijn geaccepteerd door blanken hier, maar ze moeten zich wel aanpassen. Vaak als ik mensen vraag hoe ze hierover denken, buigen ze hun hoofd, omdat ze niet trots zijn op wat er met de aboriginals is gebeurd vroeger, maar dat we nu daar allemaal mee moeten leven. Ik heb ook een verhaal gehoord, dat mensen hier zoveel ruimte hebben om te leven dat het gemakkelijk is om naast elkaar te leven en weinig met elkaar te maken hebben (dus niet echt integreren). Ook heb ik een verhaal gehoord dat Aboriginals de meest sensitieve groep is hier op aarde. Als je ze boos aankijkt, willen ze direct weten wat er is. De andere kant is dat als je naar hun lacht, dat ze de liefde van binnenuit voelen. Dat heb ik geprobeerd en ik kon dat inderdaad voelen. Ik weet zelf namelijk niet goed hoe ik met aboriginals moet omgaan omdat ze meestal schreeuwend, stoned en dronken over straat lopen in Perth. Het schijnt dat op het platteland, waar ze zich thuis voelen dat niet het geval is. Ze komen meestal in parken samen in Perth.
- Aussies (heb ik me laten vertellen) zijn niet per se gewend om verder te denken dan 'goed'. Ze vinden over het algemeen alles goed, maar weten dan ook niet wat ze zouden willen verbeteren of wat dan goed is. Lijkt me heerlijk aan de ene kan zo'n levensstijl, dat maakt het een stukje relaxter en gemakkelijker, maar aan de andere kant: hoe kun je dan een hele goede service bieden? Dan maakt dat waarschijnlijk ook niet uit, omdat iedereen tevreden is, want het is 'goed'. Misschien wil ik dit wel meenemen naar NL (al ben ik nog niet zo geworden... dat gaat dan nog even wat moeite kosten)

Tot de volgende update!
Liefs!